Masalsı

bana bakma

içimden lav akar

bana bakma

gözlerimde kıyamet kopar

bütün çiçekler kıyamet kokar

bana bakma

denizler yersiz kalır

şimdi gece saat 04.44

bir tren garı

bir karanfilin içinde kalır

bana bakma

başını alıp gitme türküsü 

duyulur

bana bakma

biraz gücüm olsa

gözlerimi vermek isterdim

bir çocuğa

ayrılığın her hali kabul

biraz gücüm olsa

gökyüzünde tıngır mıngır bulutlar

ağaçlarda ilkbahar hazırlığı

gözlerim çok şaşkın

gözlerim ödünç

rengine kanıp

bakma

bir tren garı

karanfilin içine akar

bu şiir burada bitmez

nerede başlar

bir müze

martının kanadında

simidin üzerinde

susamın içinde bir balık

burası Ankara

biri hapşırıyor 

can havliyle

kaçıyor istek denen 

gözlerim bir çocuğun gözleri olana dek

böyle masalsı yazacağım

bana bakma sen

masalsı şeyleri oldum olası severim

masalsı gözlerin var

dememiştim hiç

dememiştim işte

demiyorum

yasemin şenyurt