Van Gogh ile Konuşamama

Van Gogh resim yapıyordu

Gece kulaklarına eğilmişti

Van Gogh'un

Ah

Bu benim tuhaflığım

Şiirim demek isterdim

Gözlerim sürekli uzak

Ellerimin içi kırık deniz kabukları

Bilmiyorum diyemez oldum

Van Gogh da demezdi benim yerimde olsa

Hüzünlü ve sarı yıldızlar

İçimde kalemler ve bir çılgın saat

Unutmazdım ben olsam

Unutmamıştır Van Gogh da

Ölmüş müdür peki

Ben olsam maviye boyardım gökyüzünü

Daha yakından bakardım 

Gece

Biraz o iskemlede uyuklar

Fırçalardım düşümdeki akıllıları

Ben Van Gogh değilim

Gülüp geçerdim bana

Trafikte 

Şaşırır kalırdım

Gökyüzünden düşse mavi

Ağaçtan çıldırsa yeşil

Kaç kez sararır bir insanın gözleri

Ölüm mü bu dedi

Yaşam mı yoksa

İnatçı bir filozof sordu bu soruyu

Bilmiyorum diyecektim 

Kalbim yerinden çıkacak gibi oldu

Van Gogh anlardı yaşasaydı

Gülüp geçmezdi bana

Maviye boyardı en olur olmaz şeyleri

Gökyüzü dahil

Yasemin Şenyurt