Tat

Bu kaçıncı kıvrılışı saçlarımın

Saçlarımda beyaz bir kuş saatlerdir

Söylenmemiş hiç ama hep hissedilmiş

Bir bilinmezliği seviyor ya insan

Bütün yaraları ile koşuyor ya

O zaman inat ediyor içtiğimiz su

Tatlı olmakta diretiyor

Akşamüstü

Çok süslü bir öykü yazmak için

Masam geveze

Akşamüstü

Çok sütlü kahve için

Bardağım geveze

Küs değilim seslere

Kusursuz olmayı hiç denemedim

Mümkündür her an bir sözcüğün içimize doğru yayılması

İçimizi kaplaması

Yanına başka bir sözcüğün yakışmaması

Tek sözcüktür bazen öykü

Kainatı sevmek biraz mizahla mümkün

Biraz da başkaldırı ile

Masamda bir kitap duruyor 

Tek sözcük var kitapta

Belli ki yazar başka sözcükleri yakıştıramamış yanına

Okuyoruz birlikte

Sen diyorsun ki yazar burada kainat kadar yürekli

Ben gülümsüyorum

Sözcük sözcük ağlıyoruz

Bir çocuk geçiyor yanımızdan

Bakıyor göz ucu ile kitaba

Bize

Kitaba

Bize

Kitaba

Torbasında çocuğun şeker var

Bize uzatmayı aklından geçirmiyor

Geveze mi geveze

Ama sanki dilini yutuyor o an

Saçımdaki kuştan tut da

ayak bileğimdeki halhala kadar

Titriyoruz

Yasemin Şenyurt