Kendinden geçercesine benimle oynayan küçük kedim Turta şu an mama kabına dalmış durumda ve ben onu izlerken kendimi tutamayıp nasıl bir yemek yeme şekli o diye sordum kendisine. Bazen bir çocuk kadar hayret edebiliyor olmama seviniyorum. Bazen de bir bilge gibi sakin ve aklı başında konuşmama seviniyorum.
Her zaman mantıklı olabilen ve kontrolü hiç kaybetmeyen biri değilim ama sanki son günlerde her yaşadığım olay beni geliştiriyor. Doğru dürüst bir insan olmaya çalışıyorum ve ömrüm boyunca çalışacağım. Müthiş bir esin perim var ve o aklıma sadece sözcükleri ve sözcüklerin arasındaki ilişkileri getirmiyor. Bu esin perim bana daha çok okumamı ve sevdiğim insanların hayatlarında doğru durmanın püf noktalarını da söylüyor.
Bu esin perisi, Turta ve büyük kedim Nazende ile çok güzel zamanlar geçiriyoruz. Bazen düşünüyorum da yalnızlık başkalarının zaman zaman korktuğu kadar korkunç değil eğer iki kedisi ve esin perisi ve bir radyosu varsa. Bazen düşünüyorum da bu hayatın püf noktaları var ve ben bu püf noktalarını öğrenmeye başladım.
Şiir okurken de bulmaca çözerken de bir arkadaşımla sohbet ederken de yeğenimle saklambaç oynarken de bu püf noktalarını öğreniyorum. Biliyor musunuz gözden uzak gönülden uzak olmuyor kolay kolay… Bu da geç öğrendiğim püf noktalarından biri ve belki de en önemlisi.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder