sonsuzluk lokumu

kendime hiç bilmediğim bir dilde merhaba dedim

yazımın ve denizimin en derininde acı

fotoğrafı hiç çekilmeyecek bir anda

iki kupa kahve ve sonsuzluk lokumu

çantamda düş defterim

güz şiirlerim

kulağım çınlıyor

kimse bahsetmese şu sıralar benden

ışıkla yazsam şu çınlamayı

salıncakta ben varım

yarımım

yarım yasemin

aksilikler yakamı bırakmasın

ne çıkar

saklanırım bir parkta

denizi gözlerimle gördüm

inanmazsan inanma

düşsem içine perişan

kurtarırdı beni dalgın bir şair

inandım

kaç kez örmeye çalıştım

saçlarımı

olmadı

kaç kez yıkamaya çalıştım

saçlarımı

olmadı

kaç kez taradım

saçlarımı 

olmadı

kuaföre gittim

ve al bunları dedim

sakın sorma

bir ihtimal daha var şarkısını söylüyordum 

o saçlarımı kazırken

gülümsedim aynaya

gerçekti işte bu 

aşk kadar özgürdüm

yasemin şenyurt