20 Aralık 2017 Çarşamba

kendine ait bir gökyüzü



kendine ait bir gökyüzüm var 
söylesem inanmazsınız

örmüşüm saçlarımı
açmışım
dalgalanmış kendiliğinden

kendine ait bir gökyüzüm var
ne para geçiyor burada
ne koltuğun önemi var

yaşadığım odaların hepsinden mavi
hepsinden kırmızı
lilaların en sıcağı

aklıma esiyor
bir yıldız çiziyorum koyu beyaz
ecza dolabı yok burada
giysi dolabı ne arasın

aklıma esiyor yıldızın yanına oturuyorum
saatlerce belki
belki günlerce
konuşuyorum

bu gökyüzünde sevimli bir kirpi 
aksi bir sincap dost oldular geçen gün
şarkı söylüyorlar sürekli
ne arasın masa
tabure ve çay bardağı

bu gökyüzü olmadan 
nasıl yaşamışım bilemedim
aşk, umut, özgürlük haykırışlarıyla uyanıyorum
burada

garip oldu içim şimdi
odalar
salonlar
koridorlar 
ne kadar çıkmaz 

nasıl anlaşılmaz
trafik kuralları
nasıl zor
her an kaza oluyor

denize benzetiyorlar ama yanılıyorlar
bütün denizlerden derin gökyüzüm
hem bir kırmızı balık da geldi geçen gün
kirpi ile sincabın şarkısını duymuş

ben konuşmayı bıraktım 
şarkılar söylüyorum
her şey şarkıya dönüştü

yasemin şenyurt

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder